Reverse osmoz veya ters osmoz sisteminin çalışma kuralı aygıt arasında bulunan membranlar aracılığıyla gerçekleşmektedir. Su, yüksek basınç ile membranlar üstündeki deliklerden geçmektedir. Bu işlem sırasında suyun içindeki maddelerin büyük oranı bu gözeneklerden geçemez ve konsantre su olarak dışarı atılır. Bu işlem yardımıyla filtrasyon sistemlerine göre fazla iyi su kalitesi elde edilir.

istenilen debide yüksek nitelikli su üretimi ile aksi osmoz uzman arıtımda üst sıralardadır.

ters osmoz sistemlerinin şasesi paslanmaz ve ya epoksi korumalı karbon çelikten üretilebilir. çalışması adına gereken her ekipmanlar sistem üzerindedir.

Membran filtrasyonuna dayanan ters osmoz sistemleri, membran yüzeyine enlem olacak şekilde basınçlandırılmış akış ile beslenir. Bu akışın bir kısmı membrandan geçme eğilimi gösterir. Membrandan geçemeyen partikül ve çözünmüş mineraller geride derişik bir çözelti bırakır. Bu derişik çözelti membranın bölgesine enlem şekilde akar. bu sayede çözünmüş minerallerin ve partiküllerin membran üstünde yığılması engellenmiş ortaya çıkar.

ters osmoz membranları, tüm çözünmüş tuzlar, inorganik moleküller, molekül ağırlığı büyük olan doğal moleküllere karşı bariyer görevi sağlar. Membrandan serbestçe geçebilen moleküller arıtılmış üretim akışını oluşturur. aksi osmoz sisteminin çözünmüş tuzlardan su moleküllerini ayırma verimi 98-99 arasındadır.

Membrandan geçen suyun debisi, membrandan suyun transferi için gerekli net çalışma basıncı ile orantılıdır.

çözünmüş mineral ve suyun farklı kütle transferleri olduğu için membran çözünmüş minerallerin geçmesine izin vermemektedir. Basınç arttırıldığında konsantre akış debisinde başkalaşma olmaksızın membran; çözünmüş minerallerin bir yönünü geçirmek için zorlanmış ortaya çıkar ve süzülme verimi azalır. Dolayısıyla arzulanan kalite üretim suyu temin etmek adına ters Osmoz sisteminin verimini etkileyen faktörlerin bilinmesi gerekmektedir.

Yüzyıllardan buyana hayatlarını devam ettirebilmek adına sağlıklı su kaynaklarına yakın yöreleri tercih eden insanoğlunun, bilim ve teknolojininde meydana gelen baş döndürücü ilerleme göstermesiyle doğa şartlarını kendisine uydurması, yeterli ve müsait suyu olmayan deniz kenarlarında yaşamak ve bu yerlerde tatil yapmak istemeleri, su arıtma sistemlerinin geliştirilmesine ön ayak olmuştur. Tatlı su kaynağı sınırlı olan yerleşim bölgeleri ve bu yerlerde kurulan oteller, konaklama tesisleri deniz suyundan içme ve kullanma suyu üretmek için bu sistemlere gereksinim duymaya başlamışlardır.

Suyun içinde çözünmüş halde varolan minerallerin sudan alınması yoluyla suyun kimyasal kalitesinin iyileştirilmesi için uzun yıllar evvela geliştirilen iyon Değiştirici Reçine Tekniği yardımıyla, yalnız piyasasının değil, buharlı gemilerin de gelişmesi sağlanmıştır.

Bugün ise, nice uygulamada reçineli iyon değiştirici yüzeyine, reverse osmosis (TO/RO) tekniği tercih edilmekte. Bunun en önemli sebeplerinden bir tanesi, RO siteminin, reçineli sistemlere oranla fazla parasal ve daha çevreci olmasıdır.